Άφησα την αρχαία Στράτο με τα συναισθήματα μου… ένα κουβάρι. Λες γιατί, ρε παιδί μου; Πέτυχα τον κ. Κώστα και με βοήθησε να συναντήσω έναν τόσο ιδιαίτερο ιστορικά και αρχιτεκτονικά τόπο. Κι αν έπεφτα στον εργολάβο με τη «χούφτα» ; Λέω αν! Δεν μου φταίει σε τίποτα η «χούφτα», αλλά αν σκεφτείς ότι έχεις κάνει τόσα χιλιόμετρα και η «ανταμοιβή» σου μπορεί να είναι φορτωτές, γερανοφόρα και ερπύστριες σε πιάνει ένα παράπονο.

Πήρα τον παλιό δρόμο προς Αντίρριο και δεξιά, στο ύψος που είναι οι αλατιέρες της ΚΑΛΑΣ Α.Ε έκανα αριστερά προς την Αρχαία Νέα Πλευρώνα. Μάλιστα! Και η Αρχαία Παλιά Πλευρώνα που είναι;  Στα εξ ων συνετέθη!  Φρόντισε για αυτό ο Δημητράκης ο Β! ο Μακεδών, ο Αιτωλικός.  Αφού ξεμπέρδεψε με την Ακαρνανία, έβαλε χέρι στην Αιτωλία (από κει προέρχεται και το Αιτωλικός). Δεν του «καθότανε» η Αιτωλική Συμπολιτεία και την «πλήρωσε» η παλιά Πλευρώνα το 235 π.Χ ...στάχτη και μπέρμπερη. Ήταν λίγο μακρύτερα, στα Ν.Α, πάνω στους λόφους Γυφτόκαστρο και Ασφακοβούνι. Στα 234 π.Χ. κτίστηκε η καινούργια πόλη. Κόσμημα!

Ιπποδάμειο σύστημα δόμησης, ψευδοϊσόδομη τραπεζοειδής περιτοίχιση, ακρόπολη, αγορά, λουτρικές εγκαταστάσεις, πανδοχεία, δημόσια κτήρια, στάδιο, θέατρο, ένα σωρό κινστέρνες, με σπουδαιότερη αυτή με χωρητικότητα 2500t. Οκτώ πύλες και τριάντα έξι πύργοι με διαστάσεις 5Χ5m.

   Φτάνοντας στο χώρο στάθμευσης είπα ότι εδώ είναι άλλη κατάσταση από την αρχαία Στράτο. Σύγχρονες εγκαταστάσεις, ράμπες για ΑΜΕΑ, φύλαξη ο κ. Φώτης, είσοδος 2€ και παντού πινακίδες ενημέρωσης. Παντού! Το θέατρο δυστυχώς στα ίδια με τη Στράτο...δεν πειράζει.

ΟΧΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ. Είναι τόσα άλλα. Μου πήρε πάνω από μία ώρα το σεργιάνι στα δύο χιλιόμετρα περιτοίχισης, στις απολήξεις του Αράκινθου. Άνθισε το μέσα μου! Δεν έχω δει κάτι τέτοιο αλλού στο τόπο μας! Έδωσα υπόσχεση για τη περίοδο του Διπλοχέστη.

Οι αλυκές του Μεσολογγίου παίρνουν χρώμα κρεμεζί και σομόν. Το αγνάντι από εδώ πάνω δίνει τη δικιά του απόχρωση στα «εσωτερικά περάσματα», έτσι μου είπε ο κ. Φώτης.