Η Χώρα των Αιτωλών. Ανατολικά του Αχελώου.
Η Καλλιθέα, το γεφύρι της Αρτοτίβας, το καρέλι, η πεζογέφυρα, το «Καλορκό», ο Economidichthys trichonis (νανογωβιός), το Αργυρό Πηγάδι, ο Αη Γιώργης ο νέος, ο εξ Ιωαννίνων, ο απερίτμητος. Η «Τριανταφυλλιά» , ο Βασίλης, ο «Μπιν Λάντεν», κατά κόσμον Γιάννης, ο Γιώργος, ο αποθανών αγριόχοιρος, τα πελμένι (пельмени), ο Luigi, o «Γιαπωνέζος», ο Τσέας, ο Βουλίδης, ο Σουσλώφ, η Vlad και η αφεντιά μου.
Οκτώβρης, Πέμπτη 28 του μήνα.
Περάσαμε τη γέφυρα του Μπανιά στις 2 το μεσημέρι και κατά τις 3 παρά αγναντέψαμε την Τριχωνίδα. Στο σπίτι του Κώστα, στην Καλλιθέα, μπήκαμε περασμένες τρεισήμισι. Πεντέμισι ώρες από το Κλεινόν Άστυ.
Σας έχω πει και στο παρελθόν για τη χώρα των Αιτωλών. Ήταν ακόμα εδώ η νύμφη που ψάχνω καιρό τώρα στα βότσαλα και στις εσχατιές ευλίμενων τόπων. Νοέμβρης του ’16 ήταν. Ωστόσο πάντα τα εύρετρα θα σας καρτερούν στα αντερείσματα των Κραβάρων, της «Τριανταφυλλιάς» και στον μορμύροντα Φιδάρη.
Τούτη τη φορά λοιπόν, σαν ακούσαμε τις υλακές της Καλλιθέας της δώκαμε χρόνο πιότερο. Στο Βρετανό νομάδα, στο ηλιοβασίλεμα από τα περάσματα του νεκροδοχείου, στο πέτρινο σχολείο του 1915 και στη δόξασα φτερωτή κόρη. Η κ. Λόλα στη πλατεία είχε κοκκινιστό με χυλοπίτες....και ο ανωθρόσκοντας του τζακιού, περιπλανώμενος κι αυτός στις προσταγές του Κατελάνου.
Καλλιθέα Τριχωνίδας / Kallithea village - Trichonida (38.624186, 21.613537)
2011 το σχολείο λειτουργούσε / In 2011 the school was open
2021 το σχολείο είναι κλειστό / 2021 the school is closed
Μας έκανε καλοσύνη και την επομένη 29 του Οκτώβρη τραβήξαμε κατά τα ανατολικά στο πέτρινο, τοξωτό γεφύρι της Αρτοτίβας. Οι επιγραφές λένε ότι κατασκευάστηκε, πιθανότατα, κατά την περίοδο της ενετοκρατίας (1407-1499),επισκευάστηκε πρόσφατα (2004) και θεωρείται το παλαιότερο γεφύρι της Αιτωλοακαρνανίας. Μετά στο καρέλι, στη συρματογέφυρα και στα μπιφτέκια του Βελαώρα. Ανισόρροποι ισορροπιστές και ισορροπημένοι ανισόρροποι. Της αλεπούς ο θάνατος!
Γεφύρι Αρτοτίβας / Artotivas bridge (38.565589, 21.744210)
Στο καρέλι και τη συρματογέφυρα / On the careli and the wire bridge (38.544506, 21.746590)
Διαλέξαμε άλλο δρόμο για την επιστροφή. Από Κάτω Χρυσοβίτσα ο πηγαιμός, από Αβαρίκο η επιστροφή. Εκεί λοιπόν στη μέση του πουθενά, να το «Καλορκό»! Μετόχι της μονής Προυσού, διαβάζω σήμερα. Κάποιος οσμανλής αγάς, λέει η παράδοση. Ένα στολίδι αρχιτεκτονικής στη πεδιάδα της Αγίας Μαρίνας. Δίπατο, τζάκι πάνω - κάτω, υποστατικά, παρακείμενες πέτρινες κατασκευές, μελάγχιμες καβίλιες, αγνάντι στο κάμπο. Μια όλβια Ωρείθυια παραδομένη στο χρόνο!
Το βράδυ στο τζάκι καταναλώθηκαν φιάλες κρεμεζί σε αγαστή συνεργασία με αποστάγματα και αλλαντικά της Εσπερίας.
"Καλορκό" - Μετόχι της μονής Προυσού / "Kalorko" - Metochi of the monastery of Prousos
Τρίτη μέρα και η καλοσύνη συνεχίζεται. Σήμερα έχει Αργυρό Πηγάδι. Δρυμώνας , Μισάμπελα, Νεροχώρι και πέφτουμε ανοιχτά της «Κανταχάρ»!!! Τι είναι ετούτο ορέ; Φαλτσέτες, ακόνια, παραλλαγή και ο «Οσάμα», κατά κόσμον Γιάννης, βρυαλίκτης μετά του αποθανόντος αγριόχοιρου. Ο Γιώργης επιβλέπει το επέκεινα του δύσμοιρου ζώου και στωμύλος μας προσκαλεί σε συμπόσιο σε παρακείμενη οικία.
Την άλλη φορά, αφού πάρουμε την άδεια του Φάβνου πρώτα, αν τα καταφέρει κι αυτός από το ατσάλι του «Οσάμα»!