Καλοκαίρι 2020
Άγραφα - Νιάλα - Τζουμέρκα - Λάκμος - Πίνδος
Summer 2020
Agrafa - Niala - Tzoumerka - Lakmos - Pindos
Νιάλα Άγραφα / Agrafa mountain Niala
Λίμνη Πλαστήρα / Plastira lake
Αρχές του Ιούλη ετοιμάσαμε «ταξίδι μοναχά για πάρτη μας, στα μεγάλα βουνά του μυαλού και του χάρτη μας». Πηγμένοι από την καραντίνα του χειμώνα, είπαμε -ρε παιδί μου- να κάνουμε κάτι μακριά απ΄ το αγριεμένο πλήθος. Κάτι που να είναι πλάι σε σφενδάμια, ρόμπολα και βελανιδιές. Αγκαλιά με τις αντανακλάσεις των νερών που «όπου θέλει τα πάει τ΄ αγέρι». Άγραφα, λίμνη Πλαστήρα, Τζουμέρκα, Λάκμος, Βερλίγκα, Πίνδος, Αώος και Σμιξώματα, πάνω στα περάσματα της αρκούδας.
Βάλαμε σε προτεραιότητα τους "ψάρακλες" της παρέας, ώστε το εγχείρημα να έχει επιτυχία… «Μαστίγιο και καρότο»: και σκηνάκια και λίγο δωμάτιο καταφύγιου. Και "εν τη υπαίθρω" και σε WC. Εκεί που δεν έγινε καμιά υποχώρηση ήταν στο μπότζι απ΄ τους χωματόδρομους.
Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.
Η μπαγαζιέρα βελτιώθηκε σε αναρτήσεις και διαστάσεις ελαστικών ώστε να αντέξει το κοπάνημα και τους πετροβολώνες. Εσωτερικά διαμορφώθηκε σαν μπιζουτιέρα για να χωρέσει όλα τα "αξεσουάρ". Η παρέα θα ήταν μεγάλη σε σχέση με άλλες φορές. Ευτυχώς βοήθησε και το Grand Vitara σε χώρους γιατί το Jeep χωράει μόνο ένα χαρτοφύλακα και αυτόν άδειο...
Η παρέα: ο Τσέας με το Vitara του, η Vlad, η Kompi, ο "Σουσλόφ" και η αφεντιά μου. Κατά τη μοιρασιά των επιβατών, μου εμπιστεύτηκαν το γυναικείο πληθυσμό…
Κυριακή 12 Ιούλη η αναχώρηση και πρώτη στάση στον Άη Γιώργη Φθιώτιδας για ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ… πάγο, ψωμί, και καύσιμα. Μέχρι τη λίμνη Πλαστήρα δεν υπάρχει άλλο πρατήριο. Απόγευμα κατά τις 6μμ περάσαμε το φράγμα της λίμνης. Η διαδρομή μέχρι το σημείο της κατασκήνωσης είναι Λαμία, Άη Γιώργης , Φουρνά, Νεράϊδα, Καροπλέση, φράγμα (από το τούνελ) και καλύβια Πεζούλας. Σύνολο 352Km. Κατασκηνώσαμε εδώ : 39.313872, 21.730067.
Λίμνη Πλαστήρα /Plastira lake
Την επομένη βάλαμε στο πρόγραμμα βαρκάδα, τσίπουρα στη πλαζ της Πεζούλας και Νιάλα (το μνημείο του εμφύλιου). Στη βαρκάδα είχαμε τα πρώτα ταρατατζούμ.
- Που είναι η βάρκα;
- Το Αnthem of the Seas είναι σε συντήρηση...μόνο υδροποδήλατα.
- Άλλα μου λέγατε.
- Έλα παλικάρι μου, βολέψου μ΄ αυτό τώρα.
- %&#^&*
Μας έβγαλε τη ψυχή (λέμε τώρα). Από κει εμείς από την άλλη ο Σουσλόφ. Χαρούλες εμείς , μούτρα ο Σουσλόφ. Η αλήθεια είναι ότι τον είχαμε βγάλει από το προσυμφωνημένο (από την Αθήνα) πρόγραμμα που έλεγε ότι το πρωί θα οδεύαμε για το μνημείο της Νιάλας και όχι για βαρκάδα (πράγμα που αποφασίστηκε εν απουσία του, δηλαδή εν ώρα pee στο πέραν των σκηνών)… Ευτυχώς, μετά τη νεροποδηλατάδα, πήγαμε άρον άρον για τσίπουρα στη "Plaz Pezoulas" και ήρθαμε στα ίσα μας.
Πλαζ Πεζούλας / Pezoula beach
Το απογευματάκι επιστρέψαμε στις σκηνές μέσα από τις βελανιδιές και τραβήξαμε όλοι μαζί (με το Vitara του Τσέα) για το διάσελο του Άη Νικόλα. Αντικρίσαμε τις βόρειες απολήξεις της Νιάλας και κάναμε αριστερά πριν το εκκλησάκι για το μνημείο. Την ιστορία για εκείνη τη μέρα στις 12 Απρίλη του 1947 σας την έχουμε πει εδώ (https://www.geotzan.com/agrafa).
Συνεχίσαμε προς Καμάρια και στη διασταύρωση για Πετράλωνα κάναμε αριστερά. Στη μονή της Σάϊκας ήμασταν στις 8:10 μ.μ. Συνεχίσαμε για Ανθηρό και φράγμα. Μέχρι τη κατασκήνωση ο χιλιομετρητής έγραψε 100Km πήγενελα.
Στης Νιάλας τα περάσματα / The passages in Niala
Μνημείο εμφύλιου πολέμου / Civil War Memorial (39.18424 , 21.67394)
In this place partisans of the Democratic Army, soldiers of the National army and civilians ware hit by strong snowstorm in April 12, 1947
Μονή Σάϊκας / Saika monastery
14 του Ιούλη και η λίμνη ήταν πλάνο για τον Αγγελόπουλο. Μαζέψαμε την πραμάτεια και τραβήξαμε για το Μουζάκι. Τότε ήταν ακόμα στη θέση του. Πάγο, ώνια, καύσιμα και για καφέ στη Πύλη Τρικάλων. Κάτω απ΄ το ιστορικό γεφύρι. Ανέβηκαν (Vlad και Σουσλόφ) στη ράχη της γέφυρας του 1514 και είπα θα την ρίξει στον Πορταϊτη.
- Θα μου πάρεις γλυκό του κουταλιού;
- Όχι.
- Θα μου πάρεις τσάι του βουνού;
- Όχι.
- Αυτά είναι αστικές συνήθειες... (αυτό δεν το είπε) αλλά θα μπορούσε να το πει.
Συνεχίσαμε για Μεσοχώρα, Βουλγαρέλι, Άγναντα , Πράμαντα και Μελισσουργούς. Στο καταφύγιο των Μελισσουργών ήμασταν στις 6:30 μ.μ. μετά από 170Km. Σε πολύ ωραία θέση, αλλά για μυημένους. Ο χώρος για τις σκηνές μέσα στο δάσος, αλλά χωρίς ζεστό νερό και τουαλέτες. Η ευπαθής ομάδα με υποκείμενα νοσήματα, επέλεξε ένα τετράκλινο με ζεστό νερό και μπάνιο. Τέλος πάντων. Τουλάχιστον φάγαμε κάτω από τα έλατα, μια ωραία μακαρονάδα με σάλτσα του "σεφ".
Καταφύγιο Μελισσουργών / Melisourgi refuge
Για τις 15 του Ιούλη το πρόγραμμα είχε Βερλίγκα. Πηγές του Αχελώου. Πάλι όλοι μαζί στο Vitara με κατεύθυνση τους Καλλαρίτες. Μετά το χωριό στα 6Km κάναμε αριστερά σε χώμα. Κοπανιόμασταν για 18Km περίπου μέχρι τους μαιανδρισμούς των πηγών του Αχελώου. (39.670478, 21.129136). Πριν πάτε ρωτήστε αν έχουν ισιώσει κάτι αναχώματα λίγο πριν τις πηγές. Βρήκαμε εδώ πάνω και δύο ποδηλάτες... με ηλεκτρικά ποδήλατα (χεχεχε). Άλλα 12Km κοπάνημα μέχρι το Χαλίκι και μετά πολιτισμός μέχρι την επιστροφή. Σύνολο 110Km.
Στο δρόμο(;) για τη Βερλίγκα / On the way (?) To Verliga
Βερλίγκα - Verliga (39.670478, 21.129136)
Θα προλάβω να φάω τα swan η θα μου τα φάνε οι άλλοι.....
Σιγά μη τους άφηνα........
Την επομένη κάναμε προμήθειες στα Πράμαντα (τρόφιμα,πάγο και καύσιμα) και με κατεύθυνση το Χαλίκι, το Ανήλιο, το Μέτσοβο και τη λίμνη πηγών Αώου, φτάσαμε στο καταφύγιο της Βοβούσας μετά από 140Km στις 4 το μεσημέρι. Το καταφύγιο απευθύνεται σε όλες τις κατηγορίες… Έχουμε ζεστά νερά, τουαλέτες, εστιατόριο, δωμάτια με κρεβάτια κουκέτες και χώρο για κατασκήνωση πλάι στον Αώο. Τέλεια.
Στήθηκαν τα τσαντίρια, βγήκαν οι πανσέτες και οίνος τοπικός ερυθρός, Ζίτσα . Έγινε της αλεπούς ο θάνατος. Άρχισε και τις ιστορίες από τη Σοβιετία ο Σουσλόφ. Όλοι κρεμόμασταν απ΄ τα χείλια του. Έτσι νομίζαμε εμείς......γιατί αυτός άλλα νόμιζε. Θα δείτε γιατί την επ΄ αύριο.
Σήμερα 17 του Ιούλη (έκτη μέρα) δεν θα έχει τζιπάδα. Μόνο περπάτημα. Εκεί που ακούς το πέρασμα του Αώου στο αντάμωμα με το Αρκουδόρεμα και τα πατήματα της αρκούδας. Συναντήσαμε και ένα άλλο μικρό ρέμα παραπόταμο του Αώου, το Βαθύλακο. Ευτυχώς πλύναμε τα ποδάρια μας. Από την Αθήνα είχαν να δουν νερό τρεχούμενο... αλλά και πάλι δεν το εκτίμησαν… Η διαδρομή από το καταφύγιο μέχρι τα Σμιξώματα είναι υπέροχη. Έχει διαμορφωμένο χώρο να βάλεις το κ#$% σου και πολύ ωραίο αγνάντι στο ποτάμι. Σκάρτες 3h πήγαινελα.
Σμιξώματα πλάι στον Αώο
Τι σας έλεγα, εμείς κρεμόμασταν από τα χείλη του κι αυτός νόμιζε ότι κρεμόμαστε απο τα ..
Το μεσημέρι φάγαμε ελαφρά... μακαρονάδα με τόνο και κάτι λίτρα Ζίτσα. Τα κέφια συνεχίστηκαν με περπάτημα μέχρι τη Βοβούσα (6Km πήγενελα). Μας βρήκε το σκοτάδι πίνοντας τσίπουρα πλάι στο γεφύρι. Αυτή τη φορά επί των διηγήσεων, ο κ. Μανώλης. Ντόπιος, βλάχος στη καταγωγή αντάρτης στο πόλεμο με τους γερμανούς και "καλοπερασμένος" από το μετεμφυλιακό κράτος. Όλα κερασμένα. Να είναι καλά.
Φτάσαμε στο καταφύγιο περασμένες 10μμ.
Γεφύρι Βοβούσας / Vovousa bridge
Έβδομη μέρα 18 του Ιούλη 2020. Ετοιμασία για επιστροφή. Το κατέβασμα πήγε με τη μία. Στάση για φαγητό πριν τα Μετέωρα και από Τρίκαλα με τη νέα εθνική οδό μέχρι το Ζιτούνι και μετά Αθήνα. Σύνολο 450Km.
Υ.Γ. Διανύσαμε 1300Km
Καταναλώσαμε 130l πετρέλαιο, 132l βενζίνη και ουκ εστίν αριθμός τσίπουρο,
Ζίτζα, Εζα pils και λουκάνικα, πανσέτες, πριτσόλες γουτς και, και, και μας ήρθε
ο λετζές στα 230€ το άτομο. Τα καταλύματα ήταν με άπειρα αστέρια όσα έχει
το στερέωμα. Την επόμενη φορά η παρέα θα είναι περισσότερο ανανεωμένη....δεν σας λέμε λεπτομέρειες. Να είμαστε καλά, μέρες που είναι, "ν΄ ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε"
Τήνελλα Καλλίνικε.
publication: 10.12.2020