VOLGOGRAD - ΒΟΛΓΚΟΓΚΡΑΝΤ
1981
Η πρώτη ονομασία της πόλης ήταν Τσαρίτσιν από την ίδρυσή της το 1589. Μετονομάζεται σε Στάλινγκραντ στις 10 Απριλίου του 1925 προς τιμήν του Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τσουκασβίλι (Στάλιν) που ηγήθηκε την περίοδο της επανάστασης των μπολσεβίκων ενάντια στους Λευκούς για την κατάκτηση της πόλης. Το 1961 η πόλη παίρνει το όνομα Βολγκογκράντ από τον ποταμό που κυλά πλάι της. Είναι η περίοδος αποσταλινοποίησης της Σοβιετικής Ένωσης επί Κρουτσώφ.
Εμείς το επισκεφτήκαμε το καλοκαίρι του 1981. Η χώρα είναι στα πάνω της. Έχει προηγηθεί η Ολυμπιάδα της Μόσχας του 1980 και όλα μοιάζουν καινούρια. Πρέπει να σας πω ότι τα συναισθήματα ήταν στο κόκκινο για πολλούς λόγους, ίσως με σημαντικότερο τη θέση αυτής της πόλης στη σύγχρονη ιστορία και ειδικά κατά την περίοδο του 2ου Π.Π. Όλοι τη γνωρίζουμε, είτε μας αρέσει, είτε όχι με την ονομασία Στάλινγκραντ (πόλη του Στάλιν). Αυτό είναι αποτέλεσμα της νικηφόρας έκβασης εκείνης της μάχης για την τελική ήττα του Ναζισμού (στρατεύματα βασικά Γερμανικά, αλλά και Ουγγρικά, Ρουμάνικα, Κροατικά και Ιταλικά ) και την ελευθερία εκατομμυρίων ανθρώπων. Βέβαια το σημερινό οδοιπορικό δεν έχει σκοπό να σας κάνει μαθήματα ιστορίας, θα ήταν όμως άδικο να μην σταθώ έστω επιγραμματικά σε αυτό το ιστορικό γεγονός. Δεν ξέρω αν θα αποφάσιζε κανείς να επισκεφτεί αυτήν την πόλη αν δεν κουβάλαγε ένα τόσο "βαρύ" παρελθόν.
Η πόλη μετά την ολική καταστροφή που υπέστη από τις φονικές μάχες τον Ιούλιο του 1942 μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου του 1943 χτίστηκε από την αρχή. Επειδή όμως τη μνήμη καλό είναι να την κρατάς ζωντανή, οι άνθρωποι εκεί διατήρησαν κάποια κτήρια όπως ακριβώς τα άφησε (κουφάρια) η μανία του πολέμου. Ακόμα σ΄ ένα λόφο που ονομάζεται Μαμάεφ φρόντισαν ν΄ αποδώσουν εικαστικά όλο αυτό μεγαλείο της ηρωικής πόλης του Στάλινγκραντ κατά την αντίσταση της απέναντι στους Ναζί. Ακόμα και μια επίσκεψη στο πολεμικό μουσείο της πόλης είναι ιδιαίτερα συγκινητική όταν ειδικά αντικρίζεις το όπλο του Βασίλι Ζάιτσεφ.
The Central Embankment
Είσοδος της πόλης από το Βόλγα
Α war memorial
Μνημείο από τον πόλεμο
Μ΄ αυτές τις σκέψεις λοιπόν αρκετά ζωντανές πιστέψτε με και με φωτογραφίες τσακισμένες από το χρόνο (34χρονών) θα ταξιδέψουμε σ΄ αυτή την πόλη.
Στο λόφο Μαμάεφ ίσως είναι η χαρακτηριστικότερη περίπτωση μνημείου (Мамаев Курган) που με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο καταφέρνει να φανεί αντάξιο για το βάρος του αίματος που κουβαλάει στο έδαφος του.
The central granite staircase (Mamaev kurgan)
Η γρανιτένια σκάλα (μνημείο Μαμάεφ)
"Memory of generations"
"Η μνήμη των γενεών"
Οι Σοβιετικοί το εγκαινιάζουν το 1967 και του αποδίδουν το όνομα "το κάλεσμα της μητέρας πατρίδας". Στη ρίζα του λόφου πριν ξεκινήσει ο επισκέπτης το ανέβασμα της κεντρικής σκάλας βλέπει μια ανάγλυφη παράσταση που έχει τον τίτλο "η μνήμη των γενεών" . Διακρίνεται ένα κοριτσάκι να κρατά λουλούδια και άλλοι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας οι οποίοι κρατώντας στεφάνια κινούνται προς το μνημείο.
Στη συνέχεια ανεβαίνουμε τη γρανιτένια σκάλα με τα 200 σκαλοπάτια - όσες και οι ημέρες της πολιορκίας - και ανάμεσα σε λεύκες οδηγούμαστε από ένα διάδρομο 223m στην πλατεία με το όνομα "σε επιφυλακή μπροστά στο θάνατο".
"Stand to death" - "Σε επιφυλακή μπροστά στο θάνατο"
Εngraved inscriptions : There is no room for us on the other bank of the Volga,
No step backwards,
Every house is a fortress
Στο κέντρο αυτής της πλατείας υπάρχει το άγαλμα ενός στρατιώτη πάνω σ΄ ένα βράχο μέσα σε μια μικρή λίμνη, που κρατά το όπλο του και μια χειροβομβίδα. Πάνω στο γλυπτό υπάρχουν χαραγμένες επιγραφές όπως " Δεν υπάρχει χώρος για μας από την άλλη όχθη του Βόλγα "," Όχι βήμα προς τα πίσω", "Κάθε σπίτι είναι ένα φρούριο" κλπ.
Εκεί κοντά είναι και το γλυπτό με τον Ζάιτσεφ να σημαδεύει μέσα από τα χαλάσματα, καθώς και η απεικόνιση των ερειπίων.
Vasili Zaytsev Wall ruins
Στη συνέχεια η σκάλα οδηγεί στην πλατεία των ηρώων. Στη μέση υπάρχει μια λίμνη που συμβολίζει το Βόλγα. Είναι ξέχειλη. Ένα δάκρυ να πέσει, το νερό θα υπερβεί το τοίχωμα, "η ειρήνη είναι εύθραυστη". Στην ακίνητη υγρή επιφάνεια καθρεφτίζονται 6μετρα αγάλματα απεικονίζοντας την ηρωική αντίσταση των "κόκκινων".
Τhe Heroes square sculpture composition
Πλατεία των ηρώων γλυπτό
Στη συνέχεια ο επισκέπτης μπαίνει σε μια μεγάλη κυλινδρική αίθουσα με 42m διάμετρο και 13m ύψος. Στο κέντρο της καίει άσβεστη φλόγα φυλασσόμενη από ένοπλο στρατιωτικό και στον περιμετρικό τοίχο υπάρχουν 34 γρανιτένια σκαλισμένα λάβαρα με ονόματα των νεκρών μαχητών του Στάλινγκραντ.
Hall of War Glory - Αίθουσα της ΔΟΞΑΣ
Η σπειροειδής έξοδος οδηγεί στην πλατεία με τη "θλίψη της μητέρας".
Σε μια λιμνούλα από δάκρυα μια σκυμμένη μητέρα πάνω από το νεκρό παιδί της συμβολίζει τους χαμένους γιούς, συζύγους, πατέρες και αδερφούς που έχασε κάθε γυναίκα σ΄ αυτό τον τόπο. Το γλυπτό είναι 11m.
"Figure of a sorrowful mother" - "H θλίψη της μητέρας"
Από δω ξεκινά πεζόδρομος μέχρι την κορυφή του λόφου που εδράζεται το άγαλμα "το κάλεσμα της μητέρας πατρίδας". Η κατασκευή φτάνει τα 85m ύψος. Λένε ότι το μοντέλο του γλύπτη-αρχιτέκτονα (Γιεβγκένι Βικτόροβιτς Βουτσέτιτς) ήταν μια ντόπια γυναίκα με το όνομα Βαλεντίνα Ιζότοβα.
Ο επισκέπτης αν δεν θέλει να επιστρέψει στη βάση του λόφου με τα πόδια πάλι, υπάρχει η δυνατότητα να πάρει λεωφορείο από το σημείο αυτό.
Το ύψος του σώματος είναι 52 μέτρα και του ξίφους 33 μέτρα. Το συνολικό βάρος της κατασκευής είναι 7900 τόνοι (5500 τόνοι σκυρόδεμα και 2400 χάλυβας). Το ξίφος ζυγίζει 14 τόνους.
The height of this sculpture is 85 m. (52 m. is the height of Motherland, the length of the hand – 20 m, of the sword – 29 m). The weight of the sculpture is 8 thousand tons.
Τη δεύτερη μέρα επισκεφτήκαμε τον υδροηλεκτρικό σταθμό στον ποταμό του Βόλγα. 22 υδροτουρμπίνες. Ισχύ 2592MW. Το έλεγαν "το 22ο συνέδριο του ΚΚΣΕ". Τώρα το λένε "Υδροηλεκτρικός σταθμός του Βόλγα". Τώρα μαθαίνεις από το διαδίκτυο και τι σώβρακο φοράει ο διευθυντής του. Τότε έκανα το λάθος συνηθισμένος από τους χώρους εργασίας μου (ΔΕΗ) στην Ελλάδα και ξέφυγα από τους υπόλοιπους επισκέπτες και από τον προαύλιο χώρο του εργοστασίου μπήκα (σχεδόν) στο στροβιλοστάσιο. Μόλις με αντιλήφθηκε μια γυναίκα-φρουρός του χώρου, μου κώλυσε την ξιφολόγχη με το καλάσνικωφ στο στήθος και φάγαμε όλο το πρωινό μέχρι να εξηγήσει ο ξεναγός πόσο ανίδεος ήμουνα με τα "καμώματα" του υπαρκτού. Μέχρι κι ο πρόεδρος του συνδικάτου κατέφτασε για να λυθεί το πρόβλημα. Τώρα μπορεί να σε κάνουν και μέλος του σωματείου ......αν υπάρχει.
Сталинградская/Волгоградская ГЭС имени XXII съезда КПСС
Υδροηλεκτρικός σταθμός "το 22ο συνέδριο του ΚΚΣΕ " λειτούργησε το 1960 (φωτό 1981)
Σημερινή ονομασία : Волжская ГЭС - Volga Hydroelectric Station (Υδροηλεκτρικός σταθμός του Βόλγα)
In the war museum - The gun of Zaitsev is at the left in the picture with the red spot
Στο πολεμικό μουσείο της πόλης είδαμε το όπλο του Ζάιτσεφ. Είναι αυτό με την κόκκινη βούλα αριστερά στη μέση της εικόνας.
Στο κέντρο της πόλης υπάρχει το μνημείο των Κομσομόλων ( νεολαία του ΚΚΣΕ) .
Το φρουρούν νέοι άνθρωποι κάτω από το κεντρικό σύνθημα "δεν μπορεί να τους λυγίσει ούτε ο θάνατος" . Είναι αφιερωμένο στους πεσόντες νέους μέλη της Κομσομόλ στη μάχη του Στάλινγκραντ. Πετύχαμε την αλλαγή της φρουράς. Δεν μου βγήκε και τόσο καλά να βλέπω παιδιά να κρατούν τα καλάσνικωφ. Όμως από την άλλη έχει βαρύ φορτίο η κληρονομιά. Δεν ξέρω.......να μην αδικήσω και κανένα. Σίγουρα δεν θα υπάρχει κάτι τέτοιο σήμερα.......άκου Κομσομόλ.
The monument to komsomol members - Μνημείο της Κομσομόλ
@#$%^&*()@!%>*&^%(&%$#@#%&^%$#
Ο μπούλης δεν παιζότανε. Ρωσόφαστα, ορίτζιναλ που λένε και οι αρχαίοι έλληνες
Την πιτσιρίκα όμως την παρακαλούσα με νοήματα να μου χαμογελάσει. Είχα σχεδόν απελπιστεί. Στο τελευταίο κλικ της μηχανής, μου έκανε το χατίρι.
Που να είναι άραγε μετά από 34 χρόνια; Που να βρίσκεται κρυμμένο αυτό το χαμόγελο; ..........................
Οι φωτογραφίες είναι του 1981. Μετατράπικαν σε ηλεκτρονικές σε film scaner.
Χρήσιμα: http://www.visitvolgograd.info/Index.htm
http://en.wikipedia.org/wiki/Volga_Hydroelectric_Station
http://en.wikipedia.org/wiki/Mamayev_Kurgan#Memorial_complex
Δημοσίευση (publication) 2.1.2015