Το "Αυτό" μιά ιστορία αλλιώς
Οκτώβρης του 2022, στη Σέριφο, άκρα Σπαθί, στο Κοφτό. Εκεί, πλάι στο "φίλο μου" με αγνάντι το Νότο στη Μύλο και τη Σίφνο. Εκεί του άρεσε κατά πως φάνηκε να με βρει. Και νόμιζα πως είχα την αποκλειστικότητα της θέσης. Συνάντηση με το "αυτό" λοιπόν, παρέα με τα περάσματα του Περσέα και το βλέμμα της Γοργώς .
Σέριφος Άκρα Σπαθί / Ο φάρος στο Κοφτό, Οκτώβρης 2022
Έτσι ξεκινά η ιστορία που θα σας πω, στα μέσα του Φθινόπωρου. Μια ιστορία χωρίς ηλιοβασιλέματα, καταρράκτες, όστρακα μαβιά, μαιανδρισμούς υδάτινων δρόμων, χωρίς κορφές και μνημεία του ανθρώπου και τη φύσης...μια ιστορία αλλιώς. Για το "αυτό"!
Επιστροφή στο κλεινόν άστυ και πληροφορίες για υδραυλικούς, πατωματζήδες, συνεργειάδες, μέχρι και καντηλανάφτες έχουμε, μα για ογκολόγο τίποτις λέμε! Η τελευταία φορά που χρειάστηκε είναι αρκετά χρόνια πίσω . Ή συνταξιούχοι θα είναι ή μεταστάντες. Τέλος πάντων, μια καλή φίλη φαρμακοποιός μου έδωσε τη πληροφορία. Ένας ιδιώτης και ένας στη δημόσια υγεία. Κατέβασα τον Marx, τον Engels, τον Lenin από το ράφι και με συμβούλεψαν να πάω στη "δημόσια υγεία". Καλά το λέει η Μάρω, "Για όλα φταίει ο Μαρξ"! Το ωραίο είναι ότι έχω και ιδιωτική ασφάλιση. Αλλά όπως έλεγε και ο Διαμαντής, "το χούι δε φεύγει".
Το πρωί στις 16 του Νοέμβρη του '22 περνάω το κατώφλι των εξωτερικών ιατρείων του «Αγίου Σάββα». Αναμονή πλάι σε πρόσωπα με τη γωνία του βλέμματος σε οξεία θέση, ίσα που έβλεπαν τις άκρες των δακτύλων.
-Πονάς;
-Όχι.
- Χάνεις βάρος;
- Όχι.
- Έχεις πυρετό;
- Όχι.
- Έχεις αλλού διόγκωση;
- Όχι .
- Λοιπόν, παίρνεις αντιβίωση, κάνεις υπέρηχο και ξαναέλα.
Ραντεβού για υπέρηχο πριν το Δεκέμβρη πουθενά. Όλα τα κέντρα κλεισμένα, η «MINETA» το ίδιο. Τη λύση την έδωσε ένας ιδιώτης ακτινοδιαγνώστης, εδώ στο Παγκράτι , στις 29 του Νοέμβρη. Να είναι καλά! Με έψαξε και εκτός μασχάλης. "Ορατό μόρφωμα 10Χ6,4 cm ".
- Όταν τελειώσεις, έλα να μου πεις (δεν έχω πάει ακόμα).
Παίρνω το πεσκέσι και νέο ραντεβού στον «Άγιο Σάββα» στις 7 του Δεκέμβρη. Ήδη έχουν περάσει 22 ημέρες. Το "αυτό" μεγαλώνει ωστόσο και όπως καταλαβαίνετε τα zinadol δεν έδωσαν μια κάποια λύση. Στην αναμονή και πάλι και οι οδηγίες του ογκολόγου με παραπέμπουν σε ψηφιακή μαστογραφία, αλλά στη συνέχεια να με δει άλλος ογκολόγος, καταλληλότερος για τη περίπτωσή μου. Νέος αγώνας δρόμου για τη μαστογραφία...και το ραντεβού είναι στις 10 του μήνα. Θρίαμβος! Μόνο 3 μέρες χασομέρι και το κέντρο εδώ στη γειτονιά μου, στη Χειμάρας.
Νέο ραντεβού στον Άγιο Σάββα 21 Δεκέμβρη στα εξωτερικά απογευματινά ιατρεία. Τα 60€ (της δημόσιας υγείας) σε φέρνουν συντομότερα στο "στόχο". Έχοντας στη δεξιά μασχάλη (τη καλή) τον υπέρηχο και τη μαστογραφία εξέθεσα στον αρμοδιότερο ιατρό το πρόβλημά μου.
-Πονάς;
-Τώρα λίγο.
- Χάνεις βάρος;
- Όχι
- Έχεις πυρετό;
- Όχι.
- Έχεις αλλού διόγκωση;
- Όχι .
Copy paste ερωτήσεις και απαντήσεις από τον υψηλόβαθμο τώρα ογκολόγο.
- Θα πάρεις αντιβίωση.
- Πήρα.
- Διαφορετική τώρα και θα κάνουμε παρακέντηση στις 27 του Δεκέμβρη. Μου έγραψε και μαγνητική άμφο μαστών.
- Μάλιστα λέω και φεύγω.
Νέο ραντεβού στον Άγιο (το τέταρτο και το "αυτό" να μεγαλώνει) για τη παρακέντηση. Δεν είναι και ότι καλύτερο, αν έβλεπες όμως την απελπισία που σεργιανάει στους διαδρόμους για το κυτταρολογικό καλά μου "έπεσε". Ναι, το φιαλίδιο το κόμισε ο πάσχων.
- Μετά τις γιορτές το αποτέλεσμα, μου αποκρίθηκε το κυτταρολογικό.
- Μάλιστα λέω και φεύγω.
Η συνέχεια στο «ΙΑΤΡΟΠΟΛΙΣ» για τη μαγνητική.
Το γνώριζα αυτό το "μαγαζί" από τα δύσκολα χρόνια του Διαμαντή μου. Πήγα χωρίς τις απαραίτητες αιματολογικές για το σκιαγραφικό. Τι να πω ρε παιδιά; Η μαγνητική γραμμένη, αιματολογικές πουθενά. Τέτοια προχειρότατα από δημόσιο νοσοκομείο;
Οι καμπάνες της Παναγίας των Παρισίων κτυπούσαν στ΄ αυτιά μου για τρία τέταρτα. Εμ, μέχρι τώρα συνόδευες, τώρα "πάρτα" κ. Γιώργο. Στις 29 του Δεκέμβρη είχα τα αποτελέσματα της μαγνητικής, "...διογκωμένοι λεμφαδένες από 9,4cm o μεγαλύτερος , 6,95Χ5,0cm, 3X2,8cm, 4,7X2,8 κλπ, κλπ. " Μου έλειπε ωστόσο η απάντηση της κυτταρολογικής. Υπομονή λέω, να περάσουν οι γιορτές. Που να μη πέρναγαν...
Αναμονή για τη ξυλοκαίνη / Διάδρομος χειρουργείων "Λαικού"
Στις 5 του Γενάρη κτύπησα τη πόρτα.
- Είστε;
-Τζανίνης λέγομαι.
- Εσείς θα το παραλάβετε το αποτέλεσμα;
-Ναι, λέω και παίρνω το φάκελο.
Από το βλέμμα της νεαρής της κυρίας , κατάλαβα ότι τα μαντάτα δε θα είναι καλά. Κάτι μεταξύ οίκτου και συμπόνιας έφερνε...άνοιξα και βγήκα στο διάδρομο της απελπισίας. Κάποια καθίσματα ήταν άδεια. Έβγαλα τα πρεσβυωπικά και άρχισα να διαβάζω από το τέλος προς την αρχή...πάντα έτσι κάνω. Άλλες φορές πιάνει, στη σημερινή όμως καθόλου.
"...άφθονα μεμονωμένα κακοήθη κύτταρα...κυτταρολογικά ευρήματα συμβατά με δευτεροπαθή εντόπιση κακοήθους νεοπλάσματος...η περίπτωση μελανώματος δεν μπορεί να αποκλεισθεί."
Το διάβασα και από πάνω προς τα κάτω, αλλά το ίδιο μελάγχιμο μου έμοιασε. Μπήκα στο σπίτι με τα συναισθήματα ένα κουβάρι. Οι τοίχοι, το πάτωμα, τα βιβλία, οι δίσκοι, τα κάδρα και οι φωτογραφίες βουβά, με κοιτούσαν να ψάχνω ένα έλυτρο άφατο να χωθώ μέσα του. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που βλέπεις την αξία όλων όσων έχεις χάσει. Και δεν εννοώ τούβλα και λοιπά υλικά αγαθά, αλλά την ανθρώπινη ύπαρξη και μόνο, τίποτε άλλο.
Τέσσερεις μέρες, μέχρι το επόμενο ραντεβού στον «Άγιο Σάββα». Στις 9 του Γενάρη του 2023 περνούσα πάλι το κατώφλι των εξωτερικών ιατρείων. Πέμπτο ραντεβού και 55 ημέρες από το πρώτο. Έχω τον υπέρηχο, τη μαστογραφία, τη κυτταρολογική, τη μαγνητική και ότι συνεπάγεται στο βάθος του εαυτού μου...θα σας μοιάσει απίστευτο, αλλά μου έδειξαν ευγενικά την πόρτα της εξόδου και με έστειλαν στο "Λαϊκό". Μετά από 55 ημέρες πήγαινε – έλα! " Τήνελλα, ώ Καλλίνικε"!
Πρώτο σχήμα 27 Μάρτη 2023
Στις 17 του Γενάρη πέρασα το κατώφλι των εξωτερικών απογευματινών ιατρείων του «Λαϊκού νοσοκομείου». "Δημόσια υγεία αξίας 48€". Έχω όλη τη πραμάτεια στη δεξιά, καλή μου μασχάλη και το "αυτό" σε διαστάσεις λίγο μεγαλύτερες από το μπαλάκι του τένις. Για πρώτη φορά συνταγογραφούνται αιματολογικές, καρκινικοί δείκτες και ουρολογικές εξετάσεις. Με στέλνουν στο "Μητέρα" για νέα κυτταρολογική με το αζημίωτο και κάνω νέες γνωριμίες στο νοσοκομείο "Λευκός Σταυρός" για αξονική θώρακος και άνω κάτω κοιλίας. Πολύπλαγκτος ερέτης των νοσοκομειακών ιδρυμάτων και έχει και συνέχεια...
Η αξονική είναι στα χέρια μου στις 24 του Γενάρη και η νέα κυτταρολογική στις 6 του Φλεβάρη. Μύλος...πουθενά μεταστατική συμπεριφορά, πουθενά υποψία μελανώματος, αλλά στα σίγουρα κακοήθες νεόπλασμα χαμηλής διαφοροποίησης. Διαστάσεις 12,4Χ7,2cm η διόγκωση." Καλά πάμε".
Με τα νεότερα στη δεξιά πάντα μασχάλη, γραμμή στο "Λαϊκό". Δεύτερο ραντεβού στα απογευματινά. Χωρίς σαρανταοκτάρι. Αν το ραντεβού δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες από το προηγούμενο δεν έχει νέα χρέωση. Πάλι καλά.
- Τι κάνουμε; ρωτώ.
- Πάμε για ιστολογική, η απάντηση
Στις 17 Φλεβάρη ήμουν στο χειρουργείο του "Λαϊκού". Τρείς μήνες στη "γύρα"...άντε να δούμε! Με ξυλοκαϊνη και τοπική η επέμβαση. "Τα είδα όλα". Δε θυμάμαι άλλη λέξη εκτός από ΠΟΝΟ και ΥΠΟΜΟΝΗ. Αυτή τη φορά είχα μαζί το παιδί μου...η πρώτη με συνοδεία μετά από τρεις μήνες. Έλειπε με το "Σπέτσες" στην ανατολική Μεσόγειο.
Τρίτο ραντεβού στο "Λαϊκό" , 2 του Μάρτη. Με σαρανταοκτάρι αυτή τη φορά. Πέφτει στο τραπέζι η ατάκα "Να κάνουμε κι ένα pet-ct , να δούμε από που μας ήρθε «αυτό». Μαζί με την ατάκα ήρθαν και τα οπιούχα. Οι πόνοι πια είναι αφόρητοι. Όπως και η απόσταση από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι είναι κάθε φορά και διαφορετική!
Πάλι «ΙΑΤΡΙΠΟΛΙΣ» για pet-ct, 6 του Μάρτη. Στα έγκατα της γης. Κεφάλια σκυμμένα, νέοι άνθρωποι, δε πας εκεί για καλό. Πας ξυρισμένος και βγαίνεις αξύριστος. Ο χρόνος ατελείωτος. Πάλι με συνοδεύει το παιδί μου.
- Καλά αποτελέσματα, η μόνιμη επωδός.
Πρώτη καλή είδηση. Δεν υπάρχει αλλού βλάβη, μόνο στην αριστερή μασχάλη. Η διόγκωση όμως έχει φτάσει στα 17cm.
Μετά από 32 ημέρες βγήκε και η ιστολογική: "κακοήθες αδιαφοροποίητο νεόπλασμα".
Τώρα η ιστορία θα πάρει νέα τροπή. Τοποθεσία η υποσαχάρια περιοχή της Σεβαστουπόλεως 16, Αμπελόκηποι. Παράρτημα χημειοθεραπειών "Λαϊκού". Αγέλες ανθρώπων στοιβαγμένες στον 4ο για θεραπεία και ένα ραντεβού με τους ογκολόγους. Πήγα κι εγώ στις 22 του Μάρτη. Άβγαλτος! Κρεμασμένες κόλες αναφοράς στο τοίχο, με στυλό δεμένα με σπάγκο για να γράφεις το όνομά σου. Έτσι πάνε τα ραντεβού.
- Έχουμε το pet και τη βιοψία, λέω.
- Πάμε για χημειοθεραπεία , λέει
- Πότε, λέω
- Στις 27 του Μάρτη, λέει. Πρώτο σχήμα, θα πάμε για τρία και βλέπουμε. Να βρούμε κι ένα θωρακοχειρούργο , λέει. Αν μπορεί να μας βγάλει το "αυτό".
Στις 26 του Μάρτη περνάω το κατώφλι του "Σωτηρία", παρέα μου η Μαρία. Θωρακοχειρουργικό 1ος όροφος. Ένα εξαιρετικό παιδί, αλλά "ότι είναι θα το αποφασίσω μετά από μια μαγνητική θώρακος". Την επομένη 27 του μήνα ήμουν στις 6:30 το πρωί στη κλειδωμένη πόρτα της Σεβαστουπόλεως 16. Όλοι περιμένουν να πάει 7:00 για να ανοίξει. Στο Μεσολόγγι "έξοδος ", στη Σεβαστουπόλεως "είσοδος". Δύο ανελκυστήρες και κλιμακοστάσιο 4ων ορόφων συν τον ημιώροφο. Ήμουν σε καλή κατάσταση ακόμα, "το πήρα με το πόδι". Πρόλαβα τη πολυπόθητη καρέκλα. Σε προλαβαίνουν οι συνοδοί ωστόσο. Έχεις κι αυτό να λύσεις. Ρώτησα γατί δεν έχουν ένα μηχάνημα με αρίθμηση..."τι άλλα νέα;" που λέει και ο Πορφυρίδης.
Δεύτερο σχήμα 24 Απρίλη 2023
Στάγδην βραδέως ενδοφλεβίως. Πρώτο σχήμα. Να μη το βιώσει άνθρωπος. Ένα καυτό ζουμί σου διαπερνά το είναι . Χάνεις τη γεύση, την όσφρηση, κάθε τρίχα πού έχεις (το λιγότερο για μένα, ίσως όχι για μια γυναίκα), απίστευτη κόπωση, διάρροιες, συναισθηματική αστάθεια, το σώμα μου ξεφλούδισε σαν το φίδι ολόκληρο και ο πόνος να δίνει μάχες με τα οπιούχα.
Έχω τη μαγνητική θώρακος στα χέρια μου με το "αυτό" να είναι στα 17Χ13Χ11,5cm. Ξανά στο "Σωτηρία" στις 7 του Μάρτη, χωρίς Μαρία όμως. Μου βγήκε η πίστη να τα καταφέρω. Έχουν περάσει μόνο 14 ημέρες από το σχήμα. Τα ποδάρια μου είναι ασήκωτα. Οι παλμοί στο ταβάνι. Τέλος πάντων, βλέπει ο θωρακοχειρούργος τη μαγνητική θώρακος και μου λέει "ότι είναι να γίνει μετά τη χημειοθεραπεία. Θα περιμένουμε τη συρρίκνωση. Είναι ευαίσθητο το σημείο και μπορεί να χάσεις το χέρι σου". Εννοούσε το λειτουργικό κομμάτι.
Με κομμένα τα φτερά και το "αυτό" να έχει αρχίσει να αιμορραγεί, άρχισαν τα παιχνίδια στο μυαλό μου. Οι ήττες περισσότερες από τις νίκες! Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν φίλοι καλοί και το παιδί μου. Ο μικρός , ο "Ολλανδός" ήρθε μερικές μέρες το Πάσχα, για να με δει. Οι ήττες έρχονται όταν σβήνουν τα φώτα και τότε είσαι μόνος σου. Εσύ με το "αυτό". Και το ταβάνι με το πάτωμα.
Δεύτερο σχήμα 24 Απρίλη . Σεβαστουπόλεως. Σας τα είπα. Αυτή τη φορά όμως με πρόλαβαν οι ταχύτεροι, παθαίνω και αλλεργικό σοκ. Έ ρε γλέντια! Έφυγα το απόγευμα.
Ξανά στις 26 για να ολοκληρωθεί το σχήμα. Διαφορετικά φάρμακα, τα συναισθήματα τα ίδια. Το "αυτό" το χαβά του και να αιμορραγεί. Το χέρι μου είναι σχεδόν σε μόνιμη έκταση. Τα οπιούχα έχουν φτάσει στα τρία το 24ωρο. Κοντεύουν πέντε μήνες από τον Οκτώβρη. Τίποτα δε πάει καλά. Έχω απελπιστεί...Ίσως να είμαι άδικος με φίλους καλούς που με στηρίζουν, με επισκέπτονται, με καλούν για φαγητό, με συνοδεύουν στα δύσκολα περάσματα της Σεβαστουπόλεως, αλλά όταν αυτός ο γαμημένος διακόπτης έρχεται η ώρα να κλείσει τα φώτα περνάω στη ατραπό της εντροπίας, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Στις 18 του Μάη πρέπει να πάω για την επόμενη "κάθοδο στη κόλαση της χημειοθεραπείας".
Τρίτο σχήμα 26 Απρίλη 2023
- Ρε φίλε, μου λέει ο Τσέας, έχουμε έναν θωρακοχειρούργο με καλές συστάσεις. Περικλής. Όχι αυτός της Ασπασίας, ο άλλος στην Κηφισίας.
- Να πάω τώρα ή μετά το σχήμα; Αναρωτήθηκα. Μετά το σχήμα θα είμαι περισσότερο ερείπιο. Κι αν δε με χειρουργήσει; Να συνεχίσω τη "χημεία"; Χάνω χρόνο, συρρίκνωση δε βλέπω, το "αυτό" δε λέει να μου κάνει κανένα χατίρι, θα πάω!
Στις 3 του Μάη κλείνω ραντεβού. Μπινελίκια για όλο το προηγούμενο story από τον Περικλή και "τα σταματάς όλα , εγώ θα σε εγχειρίσω".
Στις 11 του Μάη προεγχειρητικός έλεγχος και στις 12 εισαγωγή στο "Ευγενείδιο". Έχουν περάσει 6 μήνες στην αγκάλη της δημόσιας υγείας και τώρα μέσα σε ένα δεκαήμερο πάω για "πρωτάθλημα". Κρίμα! Ευτυχώς παίρνουμε Rafale και Bellhara.
Τέσσερις ώρες χειρουργείο, ο Περικλής και η Έλλη. Μπορεί να είναι κι άλλοι στο κάδρο, εγώ ωστόσο αυτούς είδα να με "φέρνουν βόλτα". Είναι και το παιδί μου ο Παναγιώτης, η Ιλεάνα, ο Σπύρος , ο Δημήτρης , ο Βασίλης και ο Νίκος, δίπλα μου με βάρδιες στις τέσσερις μέρες της παραμονής μου. Μου ζήτησαν κι άλλοι να μου "σταθούν" αλλά τους απέτρεψα, ευγνωμοσύνη μόνο για όλους...ακόμα και σε αυτούς που κάποιες φόρες μου κούνησαν το δάκτυλο. Από αγάπη , έτσι λένε . Όμως δεν κάνει καλό να αμφισβητείς τη θεραπεία, όπως δεν μπορείς να λες συνεχώς πως όλα θα πάνε καλά. Ακόμα κι αν διαφωνεί κανείς με κάτι ακόμα και τότε να δείξει την υποστήριξή του. Άκουσα κάποιες φορές "τα έχουμε περάσει κι εμείς αυτά" ή "τα περνάει ο θείος μου ο Μανώλης" . Και τι να κάνω ρε παιδιά; Καλώς δηλαδή τα περνάω κι εγώ; Εγώ κι εσείς και ο θείος σας ο Μανώλης ήμαστε το ίδιο πράγμα; Ένας γείτονας με ρώτησε "τι κάνεις Γιώργο;" του απάντησα "είμαι άρρωστος Νίκο" και μου ανταπαντά "όλοι άρρωστοι είμαστε" ...δεν σκέφτηκε καν να ρωτήσει τι μπορεί να έχω. Και βέβαια όταν του είπα "Νίκο έχεις καρκίνο;" κοίταξε τα παπούτσια του.
"Ευγενείδιο" 4ος - 405
Η παροχέτευση μου έκανε παρέα 27 ημέρες. Τη κράταγα κρυμμένη σε παντελόνες απ’ τους κινέζους για τα σουλάτσα που άρχισα να κάνω. Αντιβίωση, αντιπηκτικές και μετά από τρεις μήνες περίπου άρχισα να μειώνω τα οπιούχα παυσίπονα. Μπύρα χωρίς αλκοόλ, μπιφτέκι προβατίνας στο "Καντούνι" του Δημήτρη και της Livia και στο "Delicato" για τα δύσκολα.
Το "αυτό" πήγε στο παθολογοανατομικό του "Λαϊκού" με διστάσεις 17Χ14Χ11,5cm. και διάγνωση "Αδιαφοροποίητο νεόπλασμα" και μετά πήγε στο αιμαπαθολογοανατομικό του "Ευαγγελισμού" και η διάγνωση ήταν "ιστιοκυτταρικό σάρκωμα". Τις εκθέσεις τις πήρα στα χέρια μου μετά από δύο μήνες αγωνίας. Τώρα;
Τώρα τρώω ότι θέλω, πίνω όσο θέλω, βγαίνω και πάω όπου θέλω, το χέρι μου δεν είναι όπως το δεξί αλλά άρχισα να οδηγώ, τα μαλλάκια μου άρχισαν να βγαίνουν (δεν έχω και πολλά έτσι κι αλλιώς) και το "αυτό" δεν είναι κάτω από τη μασχάλη μου. Όμως δεν σταματά εδώ η ιστορία μου. Ο Περικλής με ωθεί σε παθολόγο ογκολόγο για τη συνέχεια. Το ραντεβού είναι στις 17 του Ιούλη με το Μιχάλη. Νέος κύκλος εξετάσεων. Pet-ct στην Αργυρούπολη, καρκινικοί δείκτες, αιματολογικές και μαγνητική μαστών άμφο στο «Affidea».
Το καλό είναι που με ρώτησαν στη γραμματεία του pet-ct ποιός είναι ο ασθενής. Έχει κι άλλα καλά η συνέχεια γιατί οι εξετάσεις δεν έδειξαν νόσο πουθενά. Απλά με διακατέχει ένα "γαμώτο" γιατί όλα αυτά θα μπορούσαν να έχουν γίνει από την πρώτη στιγμή, με λιγότερες επιπτώσεις για το χέρι μου ίσως και καθόλου και χωρίς το ρίσκο μιας κακοήθειας που επί έξι μήνες έκανε πάρτι.
Την πρώτη του Αυγούστου (στο τσακ πρόλαβα τις άδειες) δεύτερο ραντεβού με το Μιχάλη.
- Πάμε για ακτινοβολίες, μου είπε και με έστειλε στη Μαριάνθη. Ακτινοθεραπευτής -ογκολόγος στο «Ιατρικό Αθηνών».
- Σε μένα θα ξαναέρθεις κατά το Δεκέμβρη, μου λέει ο Μιχάλης.
Την επομένη 2 Αυγούστου ήμουν με το παιδί μου στο Μαρούσι στο -3. Η Μαριάνθη επί τόπου μου κάνει αξονική σχεδιασμού, τα σχετικά tattoo και στις 3 ξεκίνησαν οι ακτινοβολίες. Ότι δίνεις, παίρνεις . Παιχνίδι με τα φωτόνια στο -3 του Ιατρικού κέντρου Αθηνών. Αναμονή μερικών λεπτών, διάρκεια θεραπείας μερικών λεπτών , κόστος χιλιάδες λεπτών του € και διάρκεια διαδρομής από το Βύρωνα εν μέσω Αυγούστου 25 λεπτών . Ας είναι καλά το Symphony με το Παναγιώτη.
"Παιχνιδομηχανή" φωτονίων στο -3
Γράφοντας αυτές τις γραμμές είμαι στην δέκατη συνεδρία, μένουν άλλες 10 μέχρι το τέλος του Αυγούστου. Δεν ξέρω στα σίγουρα αν θα τη γλυτώσω. Νομίζω ότι αυτές οι πόρτες δεν κλείνουν ποτέ, ωστόσο άρχισα πάλι να ονειρεύομαι...
Αύγουστος 2023
"αυτό
δεν είναι Αυτό που νομίζετε
αυτό
είναι το τίποτα στο δωμάτιο
που σας κάνει να γυρίσετε απότομα"
Georgi Gospodinov.
Δημοσίευση : 17.08.2023