Ρομαντικός Ρήνος / Romantic Rhine
Το αφιέρωμα αυτό είναι το δεύτερο μέρος από το ταξίδι μας τότε στην Γερμανία. Για το Βερολίνο διαβάσατε εδώ https://www.geotzan.com/berlin. Τώρα λοιπόν έχουμε τη συνέχεια που είναι ο μέσος Ρήνος , θα τον ακούσετε και "Ρομαντικό Ρήνο" και λίγο από το Λουξεμβούργο που του αφιερώσαμε μια μέρα από το ταξίδι μας.
Πήραμε το τραίνο αρκετά νωρίς το πρωί από τη Γερμανική πρωτεύουσα με προορισμό τη πόλη Koblenz. Περίπου 600Km στο μέσον της χώρας και δυτικά. Ένα υπόθετο που πήγαινε με 200Km/h. Δεν προλάβαινες να δεις σχεδόν τίποτα. Ήμασταν στο τελευταίο βαγόνι του συρμού που επιτρεπόταν το κάπνισμα......χρυσές εποχές.
Koblenz
Φτάσαμε απογευματάκι στη Koblenz. Το κατάλυμα μας ήταν το hotel "Scholtz" στην Moselweiber Strabe 121. Διέθετε εστιατόριο και μπυραρία με Crombacher παρακαλώ. Και κοντά στο κέντρο της πόλης και μακριά. Πηγαίναμε στη στάση για το λεωφορείο και ποτέ δεν βρίσκαμε κανέναν. Μια φορά είπαμε να πάμε με τα πόδια...στην επόμενη στάση βλέπουμε τη μισή πόλη να περιμένει.
-Τι έγινε παιδιά και η προηγούμενη δεν έχει κανένα και αυτή έχει λαϊκό προσκύνημα;
- A, εδώ είναι άλλη ζώνη, από κει το εισιτήριο είναι πιο ακριβό.
Και να σκεφτείτε τότε δεν είχε Merkel .... ήταν το SPD.
Είχαμε τσεκάρει όλα τα ευαγή ιδρύματα. Μπυραρίες, ψαροταβέρνες (η πόλη είναι πάνω στο Ρήνο και το Μοζέλα) εστιατόρια, μπαράκια και εν γένει όλες τις "παιδικές χαρές".
Εμείς φέρε...το Γερμαναργιό με ΄να ποτήρι Riesling την έβγαζε μέχρι να πάνε για νανούκες. Αφήναμε κάνα ευρώ στο τραπέζι κι σερβιτόρα μας κυνήγαγε να μας το επιστρέψει. Άσε τη χαρτοπετσέτα που την είχε βάλει στη φτέρνα γιατί την κτύπαγε το πέδιλο....και να ΄ταν από τις μικρές (χαρτοπετσέτες). Είχε βάλει από αυτές του ΙΚΕΑ. Μεγαλύτερη από το πέδιλο. Αυτά στο " Beinhaus Hubertus" στη Florinsmarkt 6
Η επιστροφή μας στο ξενοδοχείο ήταν πάντα με ταξάκι. Το ταξίμετρο έλεγε το ίδιο ποσό....όχι όπως στη Ξάνθη που κανένα βράδυ στο πηγεμό για το "Λούση" δεν πληρώσαμε τα ίδια χρήματα. Α, όλα κι όλα να τα λέμε τα ρημάδια. Άσε που ο ιδιοκτήτης μιας ψαροταβέρνας ( "Loup De Mer") μας έκανε κι ένα πίνακά του δώρο. Πρέπει εκείνο το βράδυ να ήπιαμε το Βόσπορο, συγγνώμη τον Μοζέλα ήθελα να πω.....
Όμως γιατί ήρθαμε εδώ; Μα για το Ρήνο. Το "Ρομαντικό Ρήνο", τα κάστρα, τους θρύλους της Loreley ,τους μαιανδρισμούς, το Riesling στο δρόμο του κρασιού, το Μοζέλα , το Burg Eltz και μια ημερήσια στο Λουξεμβούργο.
Η Koblenz (πληθ. 110.000) είναι μια πόλη πάνω στη συμβολή του Μοζέλα με το Ρήνο. Οι Ρωμαίοι το 9π.Χ περίπου όταν στρατοπέδευαν εδώ , έδωσαν την ονομασία "castrum ad confluentas" ( στρατόπεδο στη συμβολή) . Στρατηγικής σημασίας σημείο. Γενέτειρα του Μέτερνιχ .
Σεργιανήσαμε στο ιστορικό κέντρο της πόλης, σταθήκαμε στη Βασιλική Ζανκτ Κάστορ (1ος/11ος και 13ος αιώνας) και καταλήξαμε στην αιχμή (σαν πλώρα πλοίου) εκεί που ο Μοζέλα "πέφτει" στο Ρήνο. Ντόιτσες Εκ (Deutches Eck) το λένε. Μια υπερκατασκευή που δεσπόζει το μπρούτζινο άγαλμα του έφιππου αυτοκράτορα Γουλιέλμου Α!. Η ανέγερση έγινε το 1897, ωστόσο κατά τον 2o Π.Π. καταστράφηκε και αντικαταστάθηκε το 1993 με ένα αντίγραφο. Κάπου εδώ μας λέει η ιστορία ότι η ονομασία του μνημείου προέρχεται από την παρουσία του Τάγματος των Τευτόνων ιπποτών.
Η Koblenz μας βγήκε σαν πόλη. Με το ιστορικό της κέντρο, τα μνημεία της, τα πάρκα της και το σημαντικότερο ήταν η αφετηρία μας για τα "περάσματα" στο ρομαντικό Ρήνο.
Ντόιτσες Εκ (Deutches Eck)
Την επομένη πήγαμε για το μπάρκο στον υδάτινο δρόμο του ποταμού. Είναι όλος πλωτός. Το ποταμόπλοιο ("Stolzenfels") σου προσφέρει τη δυνατότητα και της μεταφοράς αλλά το σημαντικότερο για εμάς της περιήγησης . Με το ίδιο εισιτήριο ανεβαίνεις και κατεβαίνεις στις "στάσεις" του πλοίου παίρνοντας το επόμενο..... το τι ποδήλατο έμπαινε και έβγαινε δε λέγεται. O ποδηλατόδρομος μέχρι τη πόλη Mainz είναι περίπου100Km. πλάι στο ποτάμι στην αριστερή όχθη.... τι να πω;
Romantic Rhine
Λοιπόν θα μιλήσουν και οι φωτογραφίες . Ωστόσο λίγα λόγια ποτέ δεν βλάφτουν. Πέσαμε σε χρονιά με καύσωνα στο Αλεμάνια. Πάμε στο μπαρ του πλοίου για να ξεδιψάσουμε. Crombacher .....της αλεπούς ο θάνατος. Από τη μία τα κάστρα, από την άλλη οι αμπελώνες που "έσβηναν" στις όχθες του ποταμού. Στο πέρασμα της Loreley, ακούμπησε όλο το πλοίο στο ανατολικό ρέλι. Στήσαμε αυτί για το άκουσμα της γερμανίδας σειρήνας. Άμα θες να τ΄ ακούσεις.....θα σε πάρει μαζί του. Τα καραβοτσακίσματα εδώ είναι περισσότερα από τα βότσαλα. Κρατήστε τ΄ όνομα Loreley. Θα σας την παρουσιάσουμε στο αυριανό μας οδοιπορικό με το Citroen C4. Περάσαμε ένα σωρό "λιμάνια" . Stolzenfels, Rhenes, Boppard, St. Goar, τη Loreley και ξεπεζέψαμε στο Oberwesel.
Marksburg (1117)
Sterrenberg (1190) Burg Maus (1353)
Burg Katz (1371)
Burg Liebenstein (1284)
Loreley hill
Burg Rheinfels (1245)
Burg Maus (1353)
Schönburg castle (1100)
Oberwesel
Πήραμε τον επόμενο πάμπορι για την επιστροφή στη Goblenz. Το ρεύμα πρίμα και η επιστροφή συντομότερη. To βραδάκι τη βγάλαμε στο " Weindorf" Julius-Wegeler-Straße 2.
Την επομένη το πρωί τραβήξαμε για τη Herz στη βορειοδυτική πλευρά της πόλης. To αυτοκίνητο το είχαμε κλείσει από την Αθήνα για τέσσερεις μέρες.
Μας λέει ο υπεύθυνος "ποιός θα το οδηγήσει;"
Λέω "η αφεντιά μου".
"Να δω το δίπλωμα σας;"
"Πάρτε το" λέω
"Α, αυτό δεν είναι κατάλληλο για τη Γερμανία" μας λέει....
"Ωραία, φέρε πίσω τα λεφτά..." ΛΕΩ.
"Μια χαρά" μας κάνει απαντάει ....και στέλνει έναν να μας φέρει το C4 της Citroen. Σχεδόν καινούργιο. Ο χιλιομετρητής είχε κοντά στα 700Km. Το παρκάρουν μπροστά μας και αρχίζει ο υπάλληλος να μας εξηγεί που είναι το τι και το πως.....Του ζήτησα το πυροσβεστήρα και απαντάει ότι δεν είναι απαραίτητος στη Γερμανία. Τόμπολα. Να που το Ελλάδα είναι καλύτερο σ΄ αυτό. Μετά ο ίδιος υπάλληλος άρχισε να μετρά με το δείκτη του χεριού του κάτι πάνω στο μπροστινό parbrize. "Τι κάνεις " λέω και τι απαντάει λέτε;
"Μετράω τα σκοτωμένα έντομα" .......δε λέω τη συνέχεια γιατί θα πω απρέπειες.
Loreley hill
Πρώτη στάση στο βράχο Loreley. Θρύλοι και παραδόσεις. Η Loreley με μακρύ ξανθό μαλλί, νέα, ωραία και τραγουδισταρού. Καθόταν σ΄ ένα λόφο (132m) στην δεξιά όχθη του Ρήνου απέναντι από το St. Goar και το Oberwesel εκεί που το ποτάμι στενεύει αρκετά (90m απόσταση οι όχθες) και χτενίζοντας τα μαλλιά της έπιανε το τραγούδι. Οι ναυτικοί πού μυαλό για τη ρότα.....τους έπαιρνε το άσμα αγκαλιά και τους έστελνε στα βράχια του στενού περάσματος.
View of the Rhine as seen from the Lorelei
The siren Loreley
Συνεχίσαμε στην αριστερή όχθη μέχρι τη πόλη Mainz και πιάσαμε την επιστροφή από τη δεξιά πλευρά του ποταμού. Δεύτερη στάση στο Κάστρο Schönburg (1100).
Εστιατόριο με αγνάντι στο Ρήνο αλλά μπυρόνια ούτε για αστείο......πνίξαμε το καημό μας το βράδυ με την επιστροφή στη μπυραρία του ξενοδοχείου μας.
Schönburg castle (1100)
Τέταρτη μέρα. Πάμε για τη κοιλάδα του Μοζέλα. Επίσκεψη στο κάστρο Burg Eltz. Η απόσταση από την πόλη της Koblenz μέχρι το parking στην αρχή του μονοπατιού για το κάστρο είναι περίπου 30Km. Το μονοπάτι είναι λίγο παραπάνω από χιλιόμετρο. Μέσα στη βλάστηση, καλογραμμένο και βέβαια σηματοδοτημένο.
Μια ολόκληρη καστροπολιτεία. Υπάρχουν συλλογές από είδη πορσελάνης, χρυσού - ασημιού , μέχρι στολές και πανοπλίες κλπ.
Burg Eltz (1157)
Τελευταίος μας προορισμός το Λουξεμβούργο. Η απόσταση 170Km. από τη Komlenz. Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου μας είπε ότι εκεί έχουν τα τσιγάρα χαμηλότερη τιμή. Πράγματι έτσι ήταν. Της πήραμε λοιπόν δύο πακέτα Marlboro. Δε μας κέρασε ούτε ένα ποτήρι μπύρα.
Το Λουξεμβούργο στολίδι. Μείναμε μέχρι το απόγευμα.
Luxembourg
Την επομένη ήταν η μέρα της επιστροφής στην Ελλάδα. Το αυτοκίνητο ήταν συμφωνημένο να παραδοθεί στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης. Μια πιτσιρίκα υπάλληλος της Hertz παρελάμβανε το ένα αυτοκίνητο μετά το άλλο. Της είπα αν θα μετρήσει τα νεκρά έντομα στο parbrize. Έβαλε τα γέλια. Δεν είναι όλοι ίδιοι.
publication : 15.09.2018