Το 1906 ένας Δανός ο  Jørgen Skafte Rasmussen αγοράζει στο  Zschopau της Σαξονίας ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο υφασμάτων.

  Το 1917 ο Rasmussen εφευρίσκει έναν  κινητήρα για αυτοκίνητα   με την επωνυμία  Dampf-Kraft-Wagen και το 1920 προσαρμόζει τον κινητήρα του σ΄ ένα ποδήλατο.

  Το 1923 η εταιρία του ονομάζεται DKW και πολύ γρήγορα εισχωρεί στο χώρο των αγωνιστικών δραστηριοτήτων. Στη συνέχεια βάζει "χέρι" στην AUDI στο Zwickau και οι δουλειές πάνε πάρα πολύ καλά. Το 1929 η παραγωγή μοτοσυκλετών στο Zschopau φτάνει στα 60.000 κομμάτια. Μπορεί να πει κανείς ότι η DKW είναι μια παγκόσμια δύναμη στις μοτοσυκλέτες. Αυτό δίνει φτερά στην  επιχείρηση και έτσι το 1931 αρχίζει η παραγωγή και των πρώτων μικρών αυτοκινήτων DKW.  H δημιουργία της  AUTO UNION (ένα κονσόρτσιουμ εταιριών) το 1932 περιλαμβάνει και την ανερχόμενη DKW ως βασικό μέτοχο. Στη συνέχεια σκάει ο 2ος Π.Π. και η Γερμανία αλλάζει σύνορα. 

  Το 1948  η εταιρία με τη νέα ονομασία IFA βρίσκεται στη γεωγραφία της Ανατολικής Γερμανίας (DDR), οπότε αναλαμβάνουν οι σύντροφοι του ΕΣΚΓ (Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας) και συνεχίζουν την παραγωγή του RT 125cc που είχε ξεκινήσει πριν τον πόλεμο.

  Το 1956 μας έρχεται  για  πρώτη φορά η ονομασία MZ από το Motorradwerk Zschopau  και το 1970 έχουμε την 1.000.000στη μοτοσυκλέτα με την επωνυμία  MZ ETS 250 Trophy Sport. Η εξέλιξη της μοτοσυκλέτας είναι συνεχώς ανοδική μέχρι το Δεκέμβρη του 1990 όπου μετά τη πτώση του τείχους και όλων των συμπαρομαρτούντων  (Λαϊκών, Σοβιετικών, υπαρκτών και ανύπαρκτων σοσιαλιστικών Δημοκρατιών και ονείρων......) έρχεται ο "σωτήρας" καπιταλισμός και τι κάνει; Ιδιωτικοποιεί την IFA.

  Από δω και πέρα αρχίζει η κατιούσα. Το 1993 το εργοστάσιο πτωχεύει και τα δικαιώματα πωλούνται στους Οσμανλήδες γείτονες μας.  Το MZ  γίνεται MUZ  και το 1996 η φουκαριάρα ΜUΖ ταξιδεύει ανατολικότερα προς τη  Μαλαισία δηλαδή και στον Όμιλο  Hong Leong αφού ούτε το Τουρκικό κεφάλαιο καταφέρνει να τη σώσει. Καλά μη νομίζετε ότι και οι Ασιάτες τα κατάφεραν. Το 2008 η εταιρία Hong Leong  σταματά την παραγωγή της μοτοσυκλέτας που ωστόσο ξαναλέγεται MZ δηλαδή χωρίς το U.

  Και τώρα τι κάνουμε;

  Το εργοστάσιο στο Zschopau μετά από 88 χρόνια ζωής κλείνει στις 21 Δεκεμβρίου του 2008. Σήμερα είναι ένα νυκτερινό κλαμπ με το όνομα MZWerk.

Όμως δεν σταματά εδώ η ιστορία της ΜΖ. Εμφανίστηκαν νέοι επενδυτές.  Δύο "αστέρια" των Grand Prix μοτοσυκλέτας ο  Ralf Waldmann και ο Martin Wimmer αγοράζουν τα δικαιώματα και τις μετοχές της  ΜΖ αλλά από το 2009 και ΄δω  δεν κατάφεραν παρά τους δικαστικούς αγώνες και τα οικονομικά προβλήματα να ξαναζωντανέψουν αυτόν το θρύλο...

  Ωραία, και γιατί  μας τα λες  όλα αυτά; Μα γιατί ο Βαγγέλης, εδώ στο Βύρωνα,  κατάφερε και κρατά ζωντανό αυτόν το θρύλο  από  το Γενάρη του 1993 μέχρι σήμερα.  Το Horizon-Levante τον ανακάλυψε, κουβέντιασε μαζί του και τον φωτογράφισε μαζί με αυτή τη Γερμανίδα κούκλα. Ένας "έρωτας"  που κρατά 22 χρόνια. Η 250ντάρα δίχρονη μοτοσυκλέτα μας  "μίλησε" με τον χαρακτηριστικό της ήχο , έχοντας καταγράψει 43.488Km. Ο Βαγγέλης την κρατά άψογη όπως της αξίζει και μας αποκάλυψε ότι αντιστέκεται στα κελεύσματα των αντικέρ για να την πουλήσει.  

   Απολαύστε τη.