Σ΄ ένα οδοιπορικό μας, τον Οκτώβρη του 2017 στα “Καλύβια Χρηστάκη” (εδώ) είχαμε πιάσει το ρεκόρ υψομέτρου ορεινού οδικού δικτύου - 2450m.  O δρόμος είναι χαρτογραφημένος και καταλήγει στις δυτικές απολήξεις του Ολύμπου κοντά στη “Κακόσκαλα”.  Έναν άλλο δρόμο (;), αχαρτογράφητος  αυτός, που σε φέρνει στη κορυφή του Καϊμακτσαλάν, στα 2521m, δεν έχω αξιωθεί μέχρι τώρα να τον διασχίσω. Σας τα λέω αυτά γιατί αυτές οι ορεινές εσχατιές έχουν μια ιδιαίτερη γοητεία για το ανάγλυφο της αλπικής ζώνης, τη δυσκολία του δρόμου και τον τελικό προορισμό (καταφύγια, μνημεία κλπ.).

  Έχοντας αυτά λοιπόν κατά νου, μέσα στον καύσωνα του Ιούλη, τράβηξα για τα Αροάνια (Χελμός).  Μέχρι τα Καλάβρυτα είναι 210Km από το κλεινόν άστυ και άλλα 15Km μέχρι το χώρο στάθμευσης του χιονοδρομικού κέντρου, στα 1700m. Από εκεί ξεκινά χωματόδρομος με ικανοποιητική σήμανση και οδόστρωμα, που μετά από 8Km καταλήγει στα 2340m στο αστεροσκοπείο του Χελμού, πολύ κοντά  στο τέρμα της χιονοδρομικής πίστας “Νεφέλη”. Η κατασκευή του είναι του 2007 από την γερμανική εταιρία  Carl Zeiss GmbH. (Οι γηραιότεροι ίσως θυμούνται τις φωτογραφικές μηχανές PRACTIKA Ανατολικής Γερμανίας με τους φακούς Carl Zeiss Jena). Το τηλεσκόπιο πήρε το όνομα του Αρίσταρχου του Σάμιου (310-230μ.Χ)  και οι εγκαταστάσεις είναι μια ανάσα από την Νεραϊδοράχη, τη δεύτερη ψηλότερη κορυφή του Χελμού.

  Στα μισά της απόστασης από το parking  αφήνουμε την Κεφαλληνιακή ελάτη και πιάνουμε την αλπική ζώνη. Κλίσεις που σου κόβουν την ανάσα, δυάρες κορυφές και ο δρόμος να φιδοσέρνεται ανάμεσά τους.