Gjirokaster - Αργυρόκαστρο
2008
(Gjirokaster 43000 pop) .Πόλη μουσείο. Η παλιά βέβαια. Η Unesco παρούσα και εδώ. Κάστρο επιβλητικό και ένας οικισμός που το περιβάλλει κτισμένος όλος με πέτρα. Δεν είχαμε ξαναντικρίσει κάτι τέτοιο.
Ανηφορίσαμε κατά το κάστρο και στριμώξαμε το αυτοκίνητο στο στενάχωρο χώρο στάθμευσης έξω απ΄ την κεντρική πύλη. Διαπραγματεύσεις με τον ταμία για το κόστος εισόδου στο μνημείο. Εδώ είναι Βαλκάνια και ό,τι θέλει ο καθένας κάνει. Τέλος πάντων με τα πολλά κλείσαμε την τιμή και μπήκαμε μετά την είσοδο σε μια στοά όπου δεξιά και αριστερά ήταν παρατεταγμένα κανόνια τελευταίας κοπής και αν θυμάμαι καλά ένα ξεχαρβαλωμένο tank Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τώρα τι δουλειά είχαν μέσα σ΄ ένα μεσαιωνικό κάστρο άγνωσται αι βουλαί των Αλβανών. Η πρώτη εντύπωση απογοητευτική. Όταν αντίκρισα και τον ηλεκτρικό πίνακα το πήρα απόφαση ότι πρέπει να ξεχάσω αυτά που ξέρω και να προσαρμοστώ στην Αλβανική πραγματικότητα. Το δεύτερο και τρίτο σοκ ήρθε όταν πλάι στις οχυρώσεις του πανέμορφου κατά τα άλλα μνημείου ήταν στρογγυλοκαθισμένο το κουφάρι ενός Αμερικάνικου πολεμικού αεροπλάνου. Στον δε παρακείμενο αύλιο χώρο φιγουράριζαν κάτι παρατημένες μεταλλικές κατασκευές από ένα φεστιβάλ φολκλόρ του 2004. Σφίξαμε την καρδιά και συνεχίσαμε να σουλατσάρουμε ανάμεσα σε πολεμίστρες, πολλαπλούς οχυρωματικούς τοίχους, το περίφημο ρολόι του κάστρου έχοντας πραγματικά κάτω από τα πόδια μας την πετρόχτιστη πολιτεία του Αργυροκάστρου. Έλα όμως που από ψηλά μπορείς να δεις και τα όμορφα αλλά και τα άσχημα. Μικρές χωματερές μέσα στον οικιστικό ιστό. Κρίμα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά έτσι αδικείται αυτό το αρχιτεκτονικό στολίδι.
Τα μαζέψαμε και κατηφορίσαμε για τη βόλτα μας στην παλιά πόλη.
Εικόνες εκπληκτικής ομορφιάς μαζί με κακάσχημες παρεμβάσεις από τσιμεντοκατασκευές. Δεκάδες κλειστά καταστήματα που σου έδιναν την εντύπωση μιας πόλης φάντασμα. Έρημα ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπαρ και ένα σουβενιράδικο να πουλά τη φάτσα του Εμβέρ πάνω σε φλιτζάνια του τσαγιού. Κοντοσταθήκαμε σ΄ένα μνημείο που ήταν αφιερωμένο στον Eqrem Çabej (γλωσσολόγος που έχει πάρει τ΄ όνομα του το πανεπιστήμιο της πόλης) στην Μusine Κokalari (η πρώτη γυναίκα συγγραφέας στην Αλβανία) και στον Ismail Kadere (εν ζωή Αργυροκαστρίτης Αλβανός λογοτέχνης). Κάτω από τις προτομές έγραφε "NDERI I QYTETIT". Έχω την εντύπωση ότι λέει "επίτιμοι πολίτες του Αργυρόκαστρου"
Καταλήξαμε σ΄ μια καφετέρια με καλό αγνάντι. Βλέπαμε όλη την πόλη, την κοιλάδα του Δρίνου, τις πλαγιές του Λόγγου και του Μακρύκαμπου. Μετά από ένα τσιπουράκι ξεκινήσαμε για τα σύνορα. Άλλα 46 Km μέχρι τη Κακαβιά σε αρκετά καλό δρόμο και μετά ο δρόμος της επιστροφής για το Κλεινόν Άστυ. Αργά το ίδιο βράδυ μπήκαμε στην Αθήνα.
INFO : 540Km from Athens
Coordinates : 40.078278, 20.137195
Δημοσίευση (publication) 16.5.2014