CUBA - provincia - part 2
Τραβήξαμε για το Pinar del Rio και την κοιλάδα Vinales. Περίπου 170 Km δυτικά της Habana. Πρώτη επαφή με την επαρχία της χώρας. Ευθείες να χάνονται στον ορίζοντα, καπνοχώραφα, τροπική βλάστηση, φυτά όπως η σεφλέρη, η διεφεμπάχια, η λυράτα, ο φίκος, η μονστέρα, και πόσα άλλα άγνωστα, βρίσκονται παντού (εδώ στην Ελλάδα, μόνο στα ανθοπωλεία), απόκοσμοι λόφοι (mogotes), υπόγεια ποτάμια, βραχογραφίες και η φάρμα του Benito με τη matchete στη πλάτη για το κουλάτρισμα των καπνών. Καλύτερα μου φάνηκαν τα πράγματα μακριά απ’ τη πρωτεύουσα. Ίσως βοήθησε το κέρασμα με ρούμι στη καλύβα του Benito… το βράδυ οι πολλοί στο “Tropicana” και οι λίγοι στη σταθερή αξία του smoking area του “Iberostaρ”, με 15αρι Havana club και COHIBA. Με το αζημίωτο παρακαλώ!
Η σπηλιά του ινδιάνου / Indian cave
Λόφοι mogotes / Sierras mogotes
Τοιχογραφία της Προϊστορίας / Mural of Prehistory
Ρούμι και πούρα στη καλύβα του Μπενίτο / Ron y cigarros en la cabaña de Benito
Στη φάρμα του Benito / Benito farm
Πέμπτη μέρα και αποχαιρετήσαμε την Αβάνα (έτσι νομίζαμε). Προορισμός η χερσόνησος Zapata. Η φύση σε μεγάλα κέφια! Ένας μοναδικός υγροβιότοπος χαρακτηρισμένος ως ο καλύτερα διατηρημένος σε όλες τις Αντίλλες. ( “Υγρότοπος Διεθνούς Σημασίας" από τη Σύμβαση Ραμσάρ για τους Υγροτόπους το 1971) . Μοναδικά στο κόσμο είδη πανίδας ενδημούν η αναπαράγονται εδώ, στο εθνικό πάρκο Guama. Η μπλε χελώνα, το κολιμπρί, το κόκκινο καβούρι, o Κουβανικός κροκόδειλος (Crocodylus rhombifer), το Zapata Wren , το Zapata sparrow. Μέσα στον Βάλτο Ζαπάτα υπάρχουν πάνω από 900 αυτόχθονα είδη φυτών, 175 είδη πουλιών, 31 είδη ερπετών και πάνω από 1.000 είδη ασπόνδυλων.
Με παποράκι όλη η παρέα, μέσα από κανάλια, με τη βλάστηση να οργιάζει φτάσαμε σε μια νησίδα, χωριό των ιθαγενών Taino. Αυτοί οι άνθρωποι έφτασαν εδώ πριν 2.500 χρόνια από την πλευρά της Νότιας Αμερικής και εγκαταστάθηκαν, δίνοντας στον τόπο το όνομα Κούβα. Με την έλευση των αποικιοκρατών Ισπανών (1492) και μέσα σε διάστημα περίπου 30 χρόνων ο πληθυσμός τους μειώθηκε κατά 80% με 90%. Αιτίες, “η καλοπέραση”, οι αρρώστιες, τα βασανιστήρια, ακόμα και οι εκτελέσεις… ιστορικά καταγράφεται ως γενοκτονία.
Στα κατοπινά χρόνια έχουμε μαρτυρίες, όπως αυτή του Hose Marti, που μας λέει
για τη σημαντική βοήθεια των "los Indios de Garrido" κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας του 1895. Σ΄ αυτή τη νησίδα λοιπόν είδαμε σε αναπαράσταση το τρόπο ζωής και κατοίκησης των Taino μέσα από κατασκευές και εικαστικά. Γευτήκαμε ζουμί καρύδας με ρούμι και όπως και στην Habana έφερα τρεις σβούρες γύρο από το ιερό δέντρο των Κουβανών (silk cotton) για να πραγματοποιηθούν τα όνειρά μου… Τι με ρωτήσατε;
Το χωριό των Taino / Taino village
Μετά εκτροφείο κροκόδειλων, πουλμανάκι και προορισμός το Cienfuegos .Σημαντικό λιμάνι της χώρας. Πόλη στη παγκόσμια κληρονομία της UNESCO από το 2005. Το θέατρο του Tomas Terry, το Γυμνάσιο San Lorenzo, το Centro Cultural de las Artes, το Κυβερνείο, η αψίδα του θριάμβου. Η επίσκεψη θα ήταν “άρπα κόλα”, αλλά ένα λάστιχο του πούλμαν μας έδωσε χρόνο για δροσερές corona και cristal στο Bar “La Melodía”.
Το all inclusive του “Melia Trinidad Peninsula”, μια ξενοδοχειακή πολιτεία, αποτέλεσε το κλείσιμο της ημέρας. Φαϊ, ποτό και χορός, μέχρι το ξημέρωμα.
Cienfuegos
Cienfuegos
Cienguegos teatro Tomas Terry
Melia hotel Trinidad Peninsula
Την επομένη επίσκεψη στο Trinidad για τους άλλους, αλλά για τον γράφοντα, είχαν άλλη γνώμη οι θεοί των χθεσινοβραδινών οστράκων ίσως και της paella. Παρέμεινα κλινήρης, με μοναδικούς επισκέπτες το ιατρικό team του ξενοδοχείου. Ρώτησα το Σπύρο πως ήταν η ξενάγηση, αλλά σαν να με παραπλάνησε “δεν ήταν τίποτα σπουδαίο”, μου είπε.
Έβδομη μέρα και προορισμός το Varadero. Έχω καταναλώσει όλους τους ηλεκτρολύτες της περιοχής και των αλληλέγγυων συνταξιδιωτών μου και με το “μαχαίρι στα δόντια” μπαίνω στο πουλμανάκι. Πρώτος σταθμός το μαυσωλείο και το μουσείο του Che στη Santa Clara. Η ανιδιοτέλεια, ο ρομαντισμός, η θέληση, ο αλτρουισμός, το κουράγιο, η θυσία, η ακεραιότητα συμπυκνωμένα σ’ ένα όνομα, Ernesto Che Guevara… αυτό μόνο ρε
γαμώτο. Ίσως ένας στίχος του Σεφέρη “είτε φέγγει είτε βραδιάζει, μένει λευκό το γιασεμί”
Ούτε φωτογραφίες στο μαυσωλείο, ούτε καν ψίθυροι, η άσβεστη φλόγα, το φωτεινό αστεράκι στη σκαλισμένη πέτρα και στο έβγα από το χώρο, πέρασε σαν ξυραφιά στο αυτί μου η ατάκα του Τάσου “έτσι τιμούν αυτοί τους ήρωες τους”.
Ένας ακόμα μνημειακός χώρος στη Santa Clara είναι το σημείο εκτροχιασμού του τρένου με τα στρατεύματα τα Batista. Στις 28 του Δεκέμβρη 1958 ο Che ,ο Camilo Cienfuegos και λιγοστοί επαναστάτες μαχητές με τη βοήθεια και μιας Caterpillar εκτροχίασαν το τρένο, αιχμαλώτισαν τα κυβερνητικά στρατεύματα και έτσι έπεσαν οι τίτλοι τέλους για τον Fulgencio Batista Zaldívar. Ο Μπατίστα βρήκε τελικά πολιτικό άσυλο στην Πορτογαλία του Αντόνιο Σαλαζάρ, όπου έζησε αρχικά στο νησί της Μαδέρα και μετά στο Εστορίλ. Πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1973.
Αργά το απόγευμα καταλύσαμε στο “Melia International Hotel” στο Varadero με το κερασάκι του all-inclusive… ξενοδοχειακή πολιτεία κι εδώ. Διάλεγες πισίνες και εστιατόρια. Τουρκουάζ νερά με ξανθή άμμο και ήλιο Γενάρη μήνα να σε τσουρουφλίζει. To Varadero είναι λουτρόπολη, με εμφανή την τουριστική ανάπτυξη, ξενοδοχειακή και οικιστική. Η ιστορία του, ως λουτρόπολη, ξεκινά στα 1870 με τις πρώτες ξενοδοχειακές μονάδες να κατασκευάζονται το 1910. Από τους γνωστότερους παραθεριστές ήταν και ο Al Capone.
Ωστόσο η πολιτιστική του ταυτότητα σιγά σιγά χάνεται στο όνομα των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και του υπερτουρισμού του all-inclusive.
Το βράδυ οι παρέα μας πήρε το μήνυμα της ακύρωσης της πτήσης επιστροφής μας στην Ελλάδα. Για να δούμε….
Την επομένη 8η μέρα στη Cuba μετά από 160Km διαδρομής φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Habana. Οι διατυπώσεις και οι οδηγίες μέχρι την άφιξη μας στο “Melia Habana Hotel”, κράτησαν ώρες. Ο Ιωσήφ “τα έδωσε όλα”. Χωρίς αυτόν θα ήμασταν ακόμα εκεί. Άλλες δύο μέρες λοιπόν στη Κουβανική πρωτεύουσα. Μακριά από το ιστορικό κέντρο (10Km), αλλά σε μια γειτονιά που τα ξενοδοχεία ήταν περισσότερα από τα σπίτια. Πάστρα, σεργιάνι με το Σπύρο και το βράδυ με παρότρυνση του Τάσου νυχτοπερπατήματα… στο “Salsa Mora”, στέκι των Κουβανών και το κόστος της μπύρας (Cristal) στο ένα πέμπτο από το ξενοδοχείο. Τα “κορίτσια” στο ίδιο άκουσμα των σειρήνων. Εμείς άκαμπτοι, μπετόν αρμέ, γρανίτες της Μαρώνειας, πάνω απ‘ όλα η αφοσίωση.
Εμπορικό κέντρο Comodoro / Galería Comercial Comodoro
Νυχτοπερπατήματα στην Avenida / Paseos nocturnos por la Avenida
Πρωί, 1 του Φλεβάρη, οι άλλοι στο Capitoplio, αμ δε, πάλι κλειστό ήταν και η αφεντιά μου με mohito και cohiba στη πισίνα του “Melia” πνιγμένη στα φοινικόδεντρα….
Το βράδυ γραμμή για το αεροδρόμιο. Η πτήση 22:15. Check in για Μαδρίτη με την Air China και μετά για Αθήνα με την Aegean. Όλη η παρέα πήρε τα εισιτήρια της, ο γρουσούζης μέχρι Μαδρίτη… ποιος είναι ο γρουσούζης;
Είστε σε “μαύρη λίστα” μου είπαν . Τι λέτε ωρέ; Είμαι σε αναμμένα κάρβουνα σ΄ όλη την εννιάωρη πτήση. Στη Μαδρίτη με πέρασαν από κόσκινο στο Check in μέχρι να πάρω το εισιτήριο για Αθήνα.
Στο Βύρωνα φτάσαμε με το Σπύρο αργά το βράδυ, στις 2 του Φλεβάρη.
Ανοίγοντας τις αποσκευές μου βρήκα σε μια γωνιά στριμωγμένο ένα σημείωμα… “ δε θα ξεχάσω ποτέ τη ζεστασιά, την αγάπη και την ευγένεια των ανθρώπων της Κούβας” .
Δημοσίευση / publication : 24.02.2025
Το πρώτο μέρος εδώ / ferst part here : https://www.geotzan.com/cuba-habana-part-1