Αλυκές Μεσολογγίου
Salt pits of Messologgi
(38.412644, 21.371138)
Θέα από τον αρχαιολογικό χώρο της Πλευρώνας 4.2022
View from the archaeological site of Pleurona
Θέα από τον αρχαιολογικό χώρο της Πλευρώνας 8.2022
View from the archaeological site of Pleurona
Θέα από τον αρχαιολογικό χώρο της Πλευρώνας 8.2022
View from the archaeological site of Pleurona
"Οι αλυκές του Μεσολογγίου παίρνουν χρώμα κρεμεζί και σομόν τον Αύγουστο . Το αγνάντι από εδώ πάνω δίνει τη δικιά του απόχρωση στα εσωτερικά περάσματα ".
Είχε δίκιο ο Φώτης,ο φύλακας στον αρχαιολογικό χώρο της Πλευρώνας, όταν μου τα έλεγε. Σας έχω πει για την Πλευρώνα (εδώ) όταν την επισκέφτηκα τον περασμένο Απρίλη. Τώρα, μέσα Αυγούστου, τράβηξα για τα αντερείσματα του Κατελάνου, στη Καλλιθέα της Τριχωνίδας. Είμαι κοντά με τη Φοινικιά, με χωρίζουν περίπου 50Km. Πήρα πρώτα τα στροφιλίκια για τον αρχαιολογικό χώρο της Πλευρώνας . Δε στάθηκα τυχερός...ο Φώτης δεν είχε βάρδια. Έδωσα τα χαμπέρια μου και αγνάντεψα τα αλοπήγια, (οι αλυκές) από τις απολήξεις του Αράκυνθου. Τις έχω δει Γενάρη, Απρίλη, Μάη και τώρα Αύγουστο. Στα χρώματα του νερού, του αλατιού, της γης και να μια παλέτα "μυστήρια σαν τοπίο του βυθού" . Το ιώδιο, μου είπαν δίνει αυτή τη απόχρωση. Άμα έχει και λίγο αεράκι και αναδεύεται το νερό, το ροζ γίνετε εντονότερο.
Ελληνικές αλυκές Α.Ε
Αλυκή Μεσολογγίου
Απαγορεύεται η είσοδος και η λήψη αλατιού
Hellenic Salts S.A
Aliki Mesologgi
It is forbidden to enter and take salt
Λοιπόν, εδώ, στα περάσματα του Μεσολογγίου και του Αιτωλικού, έχει πολύ "υλικό και ήχο". Κάθε φορά και κάτι καινούργιο βρίσκω... ιβάρια, πελάδες, γαϊτες , ντουλαμάδες και αρματωσιές, το βλέμμα του Μπότσαρη, οι προσευχές του Byron στη Παναγιά της Φοινικιάς, οι λιμνοθάλασσες, τα φλαμίνγκο, τ΄ αρχοντικά , η ιστορία αρχαία και νεότερη. Τα πετάλια, οι μπάφες, τα χέλια, τα χάβαρα και το αυγοτάραχο. Πόσα ακόμα δεν έχω δει; Έμαθα ότι έχει και αεροπλανάκι η τοπική αερολέσχη για περιηγήσεις.
Γενάρης 2011 / January 2011
Τέλος πάντων, οι αλυκές θέλουν κατάλληλο έδαφος, επίπεδο, να μην είναι απορροφητικό, ήλιο και να είναι κοντά σε θάλασσα. Όλα αυτά τα συγκεντρώνει αυτός εδώ ο τόπος.
Έκανα δεξιά, ερχόμενος από την πλευρά του Αιτωλικού, πάνω στην παλιά εθνική προς την Παναγιά της Φοινικιάς. Στα αριστερά μου, μέσα σ΄ ένα κανάλι με νερό και μαύρη λάσπη έκαναν "μπάνιο" άνθρωποι. Με θερμά λουτρά μου έμοιασαν, αλλά καλού κακού έκανα την ερώτηση.
-Τι λέει; "κάνουν καλό" μου αποκρίθηκαν και καπάκι η δεύτερη ερώτηση .
- Που; "παντού" μου λένε.
-Στο μυαλό; τρίτη ερώτηση. "Δεν ξέρουμε" η απάντηση
-Γεια χαρά και τράβηξα για τις αλυκές. Βρήκα το φύλακα στο προαύλιο χώρο του ναού και πήρα τις συστάσεις..."δεν μπαίνουμε με όχημα στο οδικό δίκτυο" , "δεν μπαίνουμε μέσα στις αλυκές με τα πόδια, ούτε συλλέγουμε αλάτι", "μην απομακρύνεσαι, θα βρω το μπελά μου". Τα τήρησα όλα και στο τέλος με ευχαρίστησε!
photo: "Kathimerini"
Παναγία της Φοινικιάς 1804
Εδώ προσευχόταν ο Μπάυρον
Panagia of Phoenicia 1804
This is where Byron prayed
Μαγεία, "ταξίδι". Χρώματα, γραμμές και αντανακλάσεις. Προσπάθησα να συγκρατηθώ , να μην προχωρήσω άλλο και εκθέσω το φύλακα. Να μη ξεχάσω να σας πω για το fleur de sel. Ναι, στις Βερσαλλίες έτσι λέγαμε τον ανθό του αλατιού. Την αφρίνα ντε. Βρήκα στη "μαύρη". Άλλη γεύση!
Εδώ δίπλα είναι και το Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών – Μουσείο Βάσω Κατράκη. Αυτά θα τα πούμε στο επόμενο αφιέρωμα. Ένα βότσαλο μονάχα θα σας δείξω, ένα βότσαλο. Το αγαπημένο μου. Ξέρει αυτό...
Δημοσίευση / Publication : 27.08.2022